İzmir’in Buca ilçesinde 47 yaşındaki Pınar Saçıntı’nın yaşamı 2006’da Marmaris’te geçirdiği trafik kazasının peşinden adeta büyük bir drama dönüştü. Kaza sonrası boynu ve beli kırılan, 17 gün yoğun bakımda kalan Pınar Saçıntı, yüreğindeki azimle ve mücadeleci yapısıyla doktorları bile şaşırtıyor. Doktorların “Bir tek gözlerini açıp kapatabilir” ve “Asla umut yok” dedikleri Saçıntı, fizik tedavi ile ayağa kalkıp yürüyebilmek için aralıksız savaşım veriyor. Dışarı çıkabilmek için bir engelli sandalyesi almaması icap ettiğini belirten ve bunun için de çalışabileceği bir işe gerekseme duyan Saçıntı “Evden çalışıp, kendi emeğimle yaşamak, kendi kazancımla engelli sandalyesi alabilmek isterim. Böylece yeni bir eve taşınıp güneşi de görebileceğim. Ben kimseden yardım istemiyorum. Mutlu olabilmek için, tedavimi sürdürebilmek için kendi paramı kazanmak isterim” dedi.
“TIP BENİ KABUL ETMİYOR”
Saçıntı, şunları söylemiş oldu: “Bilimsel olarak omurilik kırıldıysa yaşam bitmiş anlamına gelir. Fakat ben bunu asla kabul etmedim. Ilkin yerde emeklemeye başladım. Hayata baştan başlıyor gibiyim. Günümün büyük kısmı egzersizle geçiyor. Sabah programıma başlıyorum. Doktorlar bugün raporlarıma bakıp boynumun kırık bulunduğunu görünce şaşırıyor ve bana mucize gözüyle bakıyorlar. Tıp beni kabul etmiyor. Nüzul hakikaten bir varlıklı hastalığı. İlk kaza geçirdiğimde kendi evim vardı fakat satmak zorunda kaldım. Sadece maddi zorluklar devam ediyor.”
Yoruma kapalı.